همبستگی آستیگماتیسم رفرکتیو، قرنیه ای و لنتیکولار در افراد داوطلب جراحی رفرکتیو

سابقه و هدف: آستیگماتیسم یک اختلال شایع اپتیکی است که بر عملکردهای مختلف بینایی مؤثر می باشد و یکی از معیارهای مهم قبل از جراحی رفرکتیو محسوب می شود. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط بین آستیگماتیسم رفرکتیو، قرنیه ای و لنتیکولار در افراد داوطلب جراحی رفرکتیو بود. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر بر روی 200 بیمار (400 چشم) که جهت جراحی رفرکتیو به بیمارستان فارابی مراجعه کرده بودند، صورت گرفت. رفرکشن و توپوگرافی جهت تعیین آستیگماتیسم رفرکتیو، قرنیه ای و لنتیکولار برای همه بیماران انجام شد. در نهایت تحلیل داده ها بر اساس نرم افزار spss نسخه 20 صورت گرفت. یافته ها: 7/62 درصد بیماران مؤنث و سن افراد شرکت کننده در پژوهش 24/6 ± 2/28 سال بود. بر اساس معادل کروی؛ 2/94 درصد نزدیک بین، 3/3 درصد دوربین و 9/78 درصد آستیگماتیسم (بیشتر از 75/0 دیوپتر) بودند. میانگین عیب انکساری بر اساس معادل کروی در گروه نزدیک بین 95/1 ± 59/3- دیوپتر و در گروه دوربین 97/0 ± 72/2 دیوپتر بود. میانگین آستیگماتیسم در گروه نزدیک بین 3/1 ± 9 7/1 دیوپتر و در گروه دوربین 37/1 ± 3/1 دیوپتر به دست آمد. ضریب همبستگی در تعیین ارتباط آستیگماتیسم لنتیکولار با آستیگماتیسم رفرکتیو 223/0 r =و 001/0 > p، در آستیگماتیسم لنتیکولار با آستیگماتیسم قرنیه ای 111/0r = و 027/0 = p و در آستیگماتیسم رفرکتیو با آستیگماتیسم قرنیه ای 942/0 r =و 001/0 > p حاصل شد. استنتاج: رابطه معنی داری بین آستیگماتیسم رفرکتیو، قرنیه ای و لنتیکولار وجود دارد و 81/0 درصد از تغییرات آستیگماتیسم رفرکتیو با تغییرات آستیگماتیسم قرنیه ای قابل توجیه است. تفکیک آستیگمات و مشخص کردن منشأ آن می تواند در جراحی رفرکتیو کمک کننده باشد.